Ορίζουμε σαν υπογονιμότητα την αδυναμία σύλληψης μετά την πάροδο 12μηνων προσπαθειών κατά την οποία το ζευγάρι έχει κανονικές επαφές. Για γυναίκες 35 ετών και μεγαλύτερες το χρονικό διάστημα κατεβαίνει στο 6μηνο. Όσο μεγαλώνει το διάστημα κατά το οποίο μια γυναίκα προσπαθεί να μείνει έγκυος και δεν επιτυγχάνεται σύλληψη, τόσο πιο επιτακτική είναι η ανάγκη να απευθυνθεί σε ειδικό υπογονιμότητας.
Η υπογονιμότητα αφορά το 15% περίπου των ζευγαριών. Την καθιστά έτσι ένα από τα κυριότερα προβλήματα υγείας για ανθρώπους ηλικίας 20 έως 45 ετών.
Η ηλικία της γυναίκας παίζει σημαντικό ρόλο στη γονιμότητά της ιδίως όταν είναι στην δεκαετία των 30 και 40. Η πιθανότητα σύλληψης, κάθε μήνα, για μία γυναίκα ηλικίας 20-30 ετών φτάνει στο 25-30% ενώ σε μια γυναίκα 40 ετών ή μεγαλύτερη η πιθανότητα είναι κάτω του 10%.
Παθήσεις όπως το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, νόσοι του θυρεοειδούς, η υπερπρολακτιναιμία και άλλες ορμονικές παθήσεις μπορεί να επηρεάζουν την ωορρηξία και να προκαλούν υπογονιμότητα. Γυναίκες με αυξημένο ή ελαττωμένο σωματικό βάρος αντιμετωπίζουν συχνότερα προβλήματα ωορρηξίας απ’ ότι γυναίκες με κανονικό βάρος. Το υπερβολικά αυξημένο σωματικό βάρος συνήθως συνδέεται και με ορμονικές διαταραχές που επηρεάζουν την ωορρηξία. Γυναίκες με ιδιαίτερα ελαττωμένο σωματικό βάρος έχουν μικρά ποσοστά λίπους στο σώμα τους , συνήθως κάτω από 20%, γεγονός που επίσης προκαλεί προβλήματα στην ωορρηξία.
Οι σάλπιγγες είναι το μέρος όπου το σπέρμα και το ωάριο συναντώνται και γίνεται η γονιμοποίηση. Η πιθανότητα για βλάβη των σαλπίγγων είναι πιο αυξημένη σε γυναίκες με ιστορικό χειρουργείου στην πύελο, σε γυναίκες με ενδομητρίωση και ιστορικό σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Σοβαρή βλάβη ή απόφραξη των σαλπίγγων είναι μια από τις συχνότερες αιτίες υπογονιμότητας. Οι γυναίκες που ανησυχούν για την κατάσταση των σαλπίγγων τους συστήνεται να αναζητήσουν την γνώμη του ειδικού έγκαιρα, όταν μετά από προσπάθειες ενός έτους δεν έχει επιτευχθεί εγκυμοσύνη.
Περίπου στο 30% των περιπτώσεων υπογονιμότητας το πρόβλημα εντοπίζεται στον άνδρα. Σε ένα άλλο 30% των περιπτώσεων υπάρχει συνδυασμός ανδρικού και γυναικείου παράγοντα. Η ποιότητα του σπέρματος είναι ένας καθοριστικός για την υπογονιμότητα παράγοντας. Ο όγκος του σπερματικού υγρού , ο αριθμός των σπερματοζωαρίων η κινητικότητα και η μορφολογία τους είναι καθοριστικής σημασίας. Η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η χρήση ψυχοτρόπων ουσιών , όπως η μαριχουάνα, επηρεάζουν την ποιότητα του σπέρματος. Ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία εκσπερμάτισης ή παλίνδρομη εκσπερμάτιση.
Σε γενικές γραμμές ένα ζευγάρι πρέπει να ζητήσει βοήθεια όταν υπάρχει αδυναμία σύλληψης μετά από 12 μήνες προσπαθειών. Εάν η γυναίκα είναι πάνω από 35 ετών ο χρόνος η επίσκεψη στον ειδικό υπογονιμότητας συνιστάται μετά από 6 μήνες ανεπιτυχών προσπαθειών . Ανεξάρτητα όμως από την ηλικία ένα ζευγάρι κινητοποιείται πιο γρήγορα εάν η γυναίκα έχει άστατο κύκλο, ιστορικό σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων, οικογενειακό ιστορικό πρόωρης εμμηνόπαυσης, ενδομητρίωση, ιστορικό χειρουργικών επεμβάσεων στην πύελο, διαταραχές σωματικού βάρους. ή αν ο άνδρας αντιμετωπίζει προβλήματα εκσπερμάτισης, έχει ιστορικό κρυψορχίας ή συστροφής όρχεος, ιστορικό λοιμώξεων του γεννητικού συστήματος ή εμφανίζει προβλήματα παχυσαρκίας.
O Κωνσταντίνος Δημητρόπουλος είναι ειδικός υπογονιμότητας, Μαιευτήρας – Χειρουργός Γυναικολόγος και εξειδικεύεται στην εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF). Κλείστε ραντεβού μαζί του για να σας ενημερώσει κατάλληλα και να λύσετε το πρόβλημα της υπογονιμότητας.
